W spokojnym lesie
rozszalał się huragan -
cichutko spadły korale jarzębiny
***
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Dziękuję, za odwiedziny i komentarze...
Bardzo serdecznie pozdrawiam...
...Jarzębinowe koraliki...
-
Cała jej ulica słuchała - dziewczyna tańcząc śpiewała świeciło pięknie słońce i padał deszcz *** -
Zimowe kaprysy uszkodziły - wiosenna słoneczna moc uzdrowiła kwiatostan cudownie wokół porozkwitał ***
No tak, samo życie.
OdpowiedzUsuńW rzeczy samej, nie inaczej.
UsuńCzęsto tak bywa, niestety takie jest życie. Pozdrawiam Cię Jarzębinko!
OdpowiedzUsuńNo cóż wiadomo, życie to nie bajka. Dziękuję Korneliuszu
UsuńBardzo wymowna miniaturka z obrazkiem, tak właśnie często bywa, ze spokojne życie nagle targa wielki huragan i wtedy wszystko się sypie. Niestety, smutne ale prawdziwe. Pięknie piszesz i dlatego, lubię Cię czytać. Dajesz wersami, mocno do myślenia, chociaż jest w nich nie wiele słów. Jednakże, dużo mówiące. Serdeczności. Kłaniam się Jarzębinko!
OdpowiedzUsuńW rzeczy samej i nie inaczej, wtedy gdy się niczego złego nie spodziewamy, nagle jesteśmy czymś co nas przerasta rozbici. Trudno powiedzieć, że takie jest życie bo nie jest, gdyż tacy są właśnie co niektórzy ludzie. Ot, w tym właśnie leży cała kwestia tego co jest, widać, słychać i czuć jak niekiedy bardzo boleśnie. Dziękuję, za miłe odwiedziny pod moimi obrazkami i pozdrawiam Cię Janie bardzo serdecznie :)
Usuń